بررسی آزمایشگاهی تأثیر pH، دما و پراکسید هیدروژن بر حذف بنزین از آب توسط کربن فعال دانه ای

امروزه آلودگی آب با مواد نفتی یکی از مشکلات زیست محیطی جدی در ایران است . نشت بنزین از مخازن ذخیره قدیمی ، مخازن پمپ بنزین ها و به خصوص پالایشگاهها یکی از دلایل مهم این آلودگی به شمار می رود. در این تحقیق ، جذب ترکیبات نفتی (بنزین) توسط کربن فعال دانه ای به عنوان یک جاذب مؤثر با روش جذب ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی ها نشان داد که ظرفیت جذب کربن فعال تابع پارامترهایی مانند pH ، دما و غلظت پراکسید هیدروژن می باشد و بیشینه ظرفیت تعادل کربن فعال برای حذف ترکیبات بنزین در pH برابر 8 بوده و میزان جذب ترکیبات نفتی توسط کربن فعال با افزایش دما (کاهش نیروی واندروالس بین جاذب و آلاینده ) و غلظت پراکسید هیدروژن در سیستم (کاهش غلظت اولیه مواد آلاینده به دلیل اکسیداسیون) کاهش می یابد. به این ترتیب مقدار بیشینه جذب مواد نفتی در pH برابر 8 و دمای 10 درجه سلسیوس به مقدار 129/05 mg COD/g GAC تعیین گردید. داده های آزمایشگاهی به دست آمده در این مطالعه با دو مدل فروندلیچ و لانگمیر برازش داده شدند و ضریب تعیین به دست آمده حکایت از مناسب بودن مدل فروندلیچ دارد. همچنین با تحلیل رگرسیون مدلی با ضریب تعیین 0/981 ، برای توصیف بهتر تغییرات میزان جذب در حالت تعادل با در نظر گرفتن تأثیرات pH، دما و پراکسید هیدروژن ، ارائه گردید. به طور کلی مدل پیشنهادی دارای ضریب تعیین بالاتری نسبت به مدل فروندلیچ می باشد.

Keywords:

کربن فعال دانه ای , جذب سطحی , بنزین , آب آلوده , ایزوترم , پراکسید هیدروژن