تعیین پارامترهای بهینه در حذف فنل با استفاده از پر شترمرغ پاکسازی شده با پراکسیدهیدروژن

حضور فنل در آب و فاضلاب به دلیل سمیت و تهدیدی که برای زندگی انسان و محیط دارد یک نگرانی عمده محسوب می گردد. در این مطالعه از پرشترمرغ به عنوان یک جاذب جدید برای حذف فنل در وزن های 0/2 ، 0/3 ، 0/7، 1 و 1/5 گرم استفاده شد و تغییرات اثر زمان ، pH ، مقدارجاذب و دما در حین فرایند حذف و همچنین تبعیت فرایند جذب از معادلات فروندلیچ و لانگمیر مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارExcel استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که با افزایش مقدار جاذب از 0/2 تا 0/7 گرم میزان جذب افزایش می یابد. همچنین مشاهده شد که جذب فنل با افزایش pH محلول کاهش می یابد و افزایش زمان تماس، تأثیر ویژه ای (70 درصد) در میزان جذب دارد. همچنین موازنه جذب به خوبی توسط ایزوترم های جذب فروندلیچ و لانگمیر نمایش داده شدند. نتایج نشان می دهند که پر شترمرغ به عنوان یک ماده زائد در کشتارگاهها، می تواند یک جاذب زیستی مؤثر برای حذف فنل به شمار رود.

Keywords:

پرشترمرغ , جاذب زیستی , بهینه , ایزوترم