اثر بخشی مورینگا پرگرینا در فراوری لجن کلرورفریکی تصفیه خانه آب

مدیریت لجن تصفیه خانه آب یکی از مشکلات اصلی شرکت های آب و فاضلاب است. دفع لجن فراوری شده توسط پلیمرهای شیمیایی با توجه به اثرات بهداشتی و محیطزیستی با محدودیت مواجه است. برای کاهش اثرات جانبی پلیمرهای شیمیایی، اخیرا استفاده از پلیمرهای طبیعی مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش، اثربخشی بذرهای گیاه مورینگا پرگرینا به عنوان پلیمر طبیعی در فراوری لجن تصفیه خانه آب مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی، نمونه های لجن از مخزن ته نشینی پولساتور تصفیه خانه آب تهرانپارس به صورت روزانه برداشت شد. فراوری لجن نمونه گیری شده با استفاده از آزمون جار  توسط پودر دانه های مورینگا پرگرینا در حالت محلول در آب نمک انجام شد. بهینه سازی سه عامل مهم در آزمون جار اعم از سرعت اختلاط، مدت زمان اختلاط و میزان دز بهینه با استفاده از طرح مرکب مرکزی، روش طراحی سطح پاسخ در نرم افزار Design Expert انجام شد. کمترین مقدار زمان موکش مویین و مقاومت ویژه در برابر فیلتراسیون به ترتیب برابر با 30/294 ثانیه و 6/19*1012 متر بر کیلوگرم تحت شرایط مطلوب حاصل شد. شرایط بهینه در سرعت و مدت زمان اختلاط 50 دور در دقیقه و 3 دقیقه، 250 دور در دقیقه و 100 ثانیه با مقدار دز بهینه  5040 میلی گرم در لیتر از مورینگا پرگرینا در فرم محلول در آب نمک و شاخص قابلیت اطمینان 000/1 حاصل شد. بهترین اثر بخشی مورینگا پرگرینا برای فرآوری لجن در محیط اسیدی حاصل شد. در شرایط عملیاتی بهینه،SRF و CST به ترتیب 75 و 42 درصد نسبت به شرایط اولیه لجن، کاهش یافت.

Keywords:

حالت دهنده طبیعی , روش سطح پاسخ , فراوری لجن , مدیریت لجن , مورینگا پرگرینا