ارزیابی شاخص های سودمندی در کشت مخلوط کنجد و ماش

برای بررسی تاثیر الگوهای کشت مخلوط کنجد و ماش، بر شاخص سودمندی آنها، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار به مرحله اجرا در آمد. تیمارهای آزمایشی شامل کشت خالص کنجد و ماش، %25 کنجد %75 + ماش، %50 کنجد %50 + ماش، %75 کنجد %25 + ماش، %100 کنجد %25+ ماش، %25 کنجد%100+ ماش، % 100 کنجد%50+ماش، %50 کنجد%100+ ماش بود. نتایج نشان داد نسبت برابری زمین در کلیه تیمارهای کشت مخلوط بیشتر از 1 بود که نشان دهنده مزیت کشت مخلوط کنجد و ماش نسبت به تک کشتی آنها است. اثر نسبتهای کشت بر شاخص کاهش یا افزایش عملکرد واقعی کل در کشت مخلوط کنجد و ماش معنی دار نشد. بیشترین شاخص غالبیت در تیمار %100 کنجد %25 + ماش مشاهده شد و گیاه کنجد بر ماش غالب شد. کمترین شاخص غالبیت از تیمار %25 کنجد %100 + ماش بدست آمد و گیاه کنجد مغلوب گیاه ماش شد. و بیشترین ضریب ازدحام نسبی مربوط به تیمار %100کنجد %25 +ماش بود و کمترین ضریب ازدحام نسبی مربوط به تیمار %25کنجد %100 + ماش بود.

Keywords:

ماش , کنجد , کشت مخلوط , نسیت برابری زمین , شاخص های سودمندی