مقایسه اثر دو اسانس دارچین و بومادران روی مرحله لارو سن پنج لمبه گندم،Trogoderma granarium (Everts)روی برنج

لمبه ی گندم، آفتی با دامنه ی میزبانی وسیع میباشد. لاروهای آفت تغذیه خود را از رویان دانه شروع میکنند و پس از آن سایر قسمت های دانه را مورد تغذیه قرار میدهند که سبب تخلیه ی دانه و کاهش محتوی چربی، پروتئین و کربوهیدرات شده و خسارت اقتصادی را در محصولات انباری به بار میآورند. لمبه گندم در درجه اول از گندم و جو تغذیه نموده، سپس به محصولات دیگر مانند برنج، چاودار، یولاف و همچنین حبوبات مثل فندق، بادام زمینی و دانه های روغنی نیز خسارت میزند . با توجه به مشکلات ناشی از حضور و تغذیه آفت و همچنین محدودیت های استفاده از آفتکشهای شیمیایی، استفاده از روشهای کنترل جایگزین ضروری به نظر میرسد. یکی از این روشهای موثر و مفید استفاده از اسانس های گیاهی است. اسانس های گیاهی دارای ترکیبات پیچیده ای هستند که علاوه بر خاصیت کشندگی، بازدارندگی تغذیه و تخم ریزی میتوانند به عنوان محرک های شیمیایی دور کننده برای آفات مطرح باشند. در این تحقیق اثر لاروکشی اسانس های گیاهی دارچین و بومادران بر لارو سن پنج لمبه گندم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که اسانس دارچین در غلظت پایین تری نسبت به اسانس بومادران بر مرحله لاروی لمبه گندم تاثیرگذار بوده است. همچنین بر اساس نتایج به دست آمده از تجزیه واریانس و مقایسه میانگین، اثر لاروکشی اسانس های مذکور با افزایش غلظت افزایش یافت.

Keywords:

لمبه ی گندم , برنج , اسانس های دارچین و بومادران , خاصیت لاروکشی.