محمد طلائیان عراقی - عضو هیات علمی دانشکده محیط زیست
گیتی بچواک - کارشناس محیط زیست دانشکده محیط زیست
اعظم تبیانیان - کارشناس محیط زیست دانشکده محیط زیست
زهرا ساسان فر - کارشناس ارشد مدیریت محیط زیست- مدیر دفتر بودجه، تشکیلات و تحول اداری دانشکده محیط زیست

به نظرمیرسد در قرن 21 مدیریت آب با مشکلات جدی روبرو خواهد بود. اگر حرکت روبه جلو کما فی السابق باشدمطمئنا، مشکلات فعلی افزایش خواهد یافت. ولی اگر راه برنامه ریزی و مدیریت آب به صورت پایدار انجام گیرد، می توان به حل مشکلات بحران آب و رویه مصرف درست آن دست پیدا کرد. بزرگترین منابع آبی کشور و جهان را آبهای شور تشکیل میدهد که کشورها در صدد شیرین کردن این آبها برای دستیابی به آبی سالم و گوارا هستند. اگر چه تامین آب سالم با شیوه های مختلف صورت میگیرد ولی شیوه مصرف آن رشد مناسبی نداشته است. مصرف بیرویه آب و عدم توجه کافی مصرف کنندگان به ماهیت تامین و هزینه های سالم سازی آب باعث زیان به منابع آبی شده است. اگرچه در کیفیت آب شرب و بهداشتی بهبود قابل توجهی حاصل شده ولیکن از نظر مدیریت یک پارچه وکلان منابع آب، پیشرفت چندانی صورت نگرفته است. از آنجائی که درصد مصرف آب در صنعت، کشاورزی و خانگی متفاوت است می بایست تمامی هزینه ها و قیمت گزاری های مناسب بهمنظور دستیابی به تامین و مصرف آب اقتصادی توسط ابزارهای سیاسی از قبیل چارچوب های مدیریتی و مالیاتی فراهم شود تا بتوان تاسیسات زیر بنایی مربوط به آب شرب از قبیل تصفیه خانه ها، خطوط انتقالی آب و منابع ذخیره آب را بازسازی کرد و کیفیت آب را ارتقاء داد؛ بنابراین می توان گفت تغییر استراتژی تامین آب باید از طریق خلق طرحهای فنی جدید توسط مدیریت کارآمد و تجهیزات نوین با استفاده از علم و تجربه سایر کشورها صورت گیرد.

کیفیت آب – زیانهای اقتصادی – منابع آبی – راهکارهای اساسی