نقش شهرداری ها در تحقق معماری ایرانی- اسلامی با تاکید بر توسعه فضاهای شهری

هنر اسلامی نشانه ای از حیات ابدی و دارای هارمونی، تجرید، تقارن و همبستگی است ، شهرسازی به عنوان مبحثی که بیانگر تاثیر متقابل انسان، فرهنگ، روش زیست و محیط زندگی بر یکدیگر است، در رسیدن به اهداف جامعه اسلامی برای هویتمندی و اعتلای فرهنگ و اخلاق مردم نقش مهمی بر عهده دارد و به تبع، تهیه الگویی بومی و بر پایه آموزه های اسلامی و متناسب با بستر این الگو که ایرانی اسلامی است، از اهمیت بالایی برخوردار است. شهرها و فضاهای شهری گذشته ما از استقلال، شخصیت و هویت ویژه خود برخوردار بوده اند؛ مفاهیمی که نهایتا منجر به تعریف مفاهیم بزرگتری چون تعلق خاطر و حس شهروندی گشته اند؛ درحالی که آنچه از اغلب شهرهای معاصر ما در ذهن عموم شکل می گیرد جز مجموعه ای از ساختمان های بلند، خیابانها، ادارات، پارک ها نیست. امروزه با عدم رعایت شهرسازی بومی؛ شهرهای ما دچار بحران هویت شده و هرچه می گذرد این بحران گسترده تر و عمیق تر می شود. در این میان در کشور ما، که یکی از غنی ترین سرزمین ها از نظر بهره مندی از میراث و دستاوردهای فرهنگی است، شیفتگی به مظاهر غیر بومی و فراموشی سهوی و عمدی هویت بومی به وفور مشاهده می شود. تمامی این عوامل لزوم شناخت هویت و فرهنگ اصیل گذشته ایرانی و نمود و احیای آن در قالب شهرسازی و معماری ایرانی- اسلامی را ضرورتی انکار ناپذیر ساخته است. برهمین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر نقش شهرداری ها در تحقق معماری ایرانی- اسلامی با تاکید بر توسعه فضاهای شهری و با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد از یک سو اصول و قواعد تبیین شده برای شهرسازی بومی در سطح عالی از تاکید و انطباق بر معیارهای عام زیبایی­شناسی شهری ازنظر مفاهیم محتوایی قرار دارد و از سوی دیگر اکثر قریب به اتفاق اصول و قواعد تبیین شده برای شهرسازی ایرانی – اسلامی درمجموع از میزان تحقق پذیری بالایی درزمینه زیبایی شهری برخوردارند. تاکید بر حرکت در خطوط ایرانی اسلامی به ویژه در ساماندهی سیما و منظر شهری از پیشنهادات اصلی پژوهش حاضر می باشد.

Keywords:

شهرداری ها , معماری ایرانی-اسلامی , مدیریت شهری نوین , فضاهای شهری