نسیم حسین زاده نمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه ، ایوان کی، سمنان ، ایران
حمید صابری - استادیار گروه عمران دانشگاه ایوانکی ، سمنان ، ایران،

یکی از موضوعاتی که اخیرا درمبحث پدافند غیرعامل توجه زیادی به آن شده است ، موضوع خرابی پیش رونده درسازه ها می باشد. خرابی پیش رونده به صورت گسترش یک گسیختگی موضعی اولیه ازیک المان به المان دیگر که درنهایت منجر به فروپاشی کل سازه یا بخش بزرگی از آن می شود تعریف می گردد. خرابی پیشرونده هنگامی رخ می دهد که یک عضو اصلی یا اعضای کلیدی سازه شکسته شوند، سپس شکست عضو به سمت تخریب اعضای مجاورگسترش یافته و در نهایت کل سازه یا قسمتی ازآن فروریزد. در این میان اتصالات نقش بسزایی در گسترش این خرابی پیش رونده خواهند داشت. تخریب پیش رونده معمولا به گسترش یک آسیب موضعی اولیه در درون سازه اطلاق می شود. فقدان یک یا چند عضو باربر باعث خرابی موضعی می شود و در ادامه به مانند یک واکنش شیمیایی زنجیره ای منجر به خرابی جزیی یا کلی سازه میشود. در پی حادثه آغازین، سازه برای انتقال بار(که در اصل به وسیلهی قسمت های صدمه دیده تحمل می شده) به قسمت های جانبی سالم به جستجوی مسیرهای جایگزین برای انتقال بار میپردازد، از آنجایی که احتمالا قسمت های جانبی مقاومت کافی برای تحمل بار اضافه ندارد، خرابی در این اجزا که بار اضافه را تحمل میکنند، قابل پیش بینی است و این رویداد به نوبه ی خود باعث انتشار مجدد و مضاعف بار میشود و تا زمانی که حالت تعادل حاصل شود، ادامه خواهد یافت. با گسترش بکارگیری اتصالات پیچی، لزوم انجام مطالعات در حوزه تاثیر مشخصات آنها بر احتمال خرابی سازه ها احساس می شود که در این پژوهش بدان پرداخته خواهد شد.

خرابی پیش رونده، اتصالات پیچی تیر به ستون صفحه انتهایی، قاب فولادی