انرژی خورشیدی در معماری پایدار و تلفیق انرژی های پاک در ساختمان ها و پروژه های عمرانی

امروزه بحران انرژی و پایان پذیری منابع فسیلی, آلودگی محیط زیست و افزایش گازهای گلخانه ای, از جمله عواملی هستند که بشر را به سوی سرچشمه های پاک و تجدید پذیر سوق داده اند. از این روی محققان برای رفع نیازهای انرژی و افزایش رفاه و نزدیکتر شدن به اهداف توسعه پایدار جهانی, می کوشند تا از انواع انرژی های تجدیدپذیر استفاده کنند.در این میان یکی از انواع انرژی های تجدیدپذیر که میتوان آن را در اشکال مختلف استفاده کرد, انرژی خورشیدی است. امروزه استفاده از این نوع انرژی در زمینه های مختلف حایز اهمیت است. در این میان با توجه به اینکه ساختمان ها از یک سو مصرف کننده ی بخش عمده ای از سوخت های فصیلی هستند و از سوی دیگر بیشترین تولید کننده گازهای مضر برای محیط زیست, لزوم استفاده از انرژی های پاک و انرژی خورشیدی در معماری ضرورت می یابد. برای دستیابی به این مهم, توجه به معماری پایدار اصلی ترین گزینه است. معماری پایدار را میتوان یکی از اتفاقات مهم در معماری معاصر به حساب آورد که عکس العملی منطقی در برابر مسایل و مشکلات عصر صنعت به شمار می رود. عصری که در آن ذخایر سوختی در ساختمان ها مصرف می شود که این به نوبه ی خود منجر به بحران های زیست محیطی شده و خواهد شد. لذا در این مقاله که بر اساس مطالعه ی کیفی و از نوع توصیفی _ تحلیلی و گردآوری اسنادی اطلاعات انجام گرفته است, سعی بر آن شده است تا با آشنایی بیشتر با روشهای بهینه ی استفاده از انرژی های پاک, ضرورت توجه به ایجاد و توسعه ی هر چه بیشتر مفهوم پایداری در معماری بخوبی قابل درک گردد.

Keywords:

ساختمان سازی , محیط زیست , طراحی , انرژی خورشیدی , انرژی های پاک , معماری پایدار