مدیریت عرضه وتقاضای آب شرب وبهداشتی درطرح جامع آبرسانی روستاهای سیستان

پدیده خشکسالی سال هاست که کشور ما را در بر گرفته است بنحوی که 72 درصد جمعیت کشور با این پدیده روبرو می باشندو بشدت از این پدیده تاثیر می پذیرند. در 40 سال قبل هر ایرانی بیش از 7500 متر مکعب در سال آب تجدیده شونده در اختیار داشت اما امروز به کمتر از 1400 متر مکعب رسیده است. کاهش بارندگی ،افزایش دمای هوا،افزایش تبخیر و افزایش جمعیت منابع آبی کشور را کاهش داده است که نیازمند یک مدیریت تامین ،مصرف و تقاضای جدید و نوین بر اساس آخرین دستاورد های علمی و دانشگاهی می باشد. روند افزایشی تقاضا برای آب در همه مناطق جهان مسئله ای اجتناب ناپذیر است. با توجه به رشد جمعیت، گسترش صنعت، بالارفتن سطح بهداشت و رفاه عمومی، سرانه منابع تجدید شونده مانند آب رو به کاهش است . بیش از دو دهه است که جهان به این نتیجه مهم رسیده است که در مدیریت منابع آب باید بیشتر به مدیریت تقاضا تا مدیریت عرضه توجه کرد. بطور کلی تمامی اقداماتی که بر کیفیت و کمیت آب ورودی به یک سیستم مصرف موثرهستند، بخشی از مدیریت عرضه می باشد و هر آنچه که بر مصرف و یا اتلاف آب پس از آن موثر است مدیریت تقاضا است . برنامه ریزی دقیق به منظور بهره برداری بهینه از منابع آب نیازمند کسب اطلاعاتی از عوامل عمده تاثیرگذار بر تقاضای آن است که می تواند از طریق برآورد تابع تقاضای آب به دست آید .برآورد تابع تقاضای آب این امکان را برای مسئولان فراهم می سازد تا بتوانند به بهترین شکل به نیازمندیهای آب مصرفی در بخش های مختلف مصرف از جمله مصرف شهروندان با استفاده از حساسیت تقاضا نسبت به متغیر های تاثیر گذار پاسخ دهند. در کشور ما صرفنظر از مشکل کم آبی، مشکلات طبیعی و جغرافیایی همچون وجود آب و هوای خشک، توزیع نامناسب مکانی و زمانی بارندگی، بالا بودن میزان تعرق، شور شدن آبهای شیرین و مشکلات اجتماعی نظیر تلفات مصرف آب در بخش های مختلف وجود دارد که لزوم یک برنامه ریزی دقیق برای بهره برداری بهینه از منابع آب را یک امر اجتناب ناپذیر نموده است.در این مقاله ضمن معرفی طرح جامع آبرسانی روستاهای سیستان ,درخصوص مدیریت عرضه و تقاضا مصرف آب شرب وبهداشتی در این طرح پرداخته شده است.

Keywords:

عرضه , تقاضا , سیستان , مصرف , اتلاف آب , منابع آب , افت فشار , نظام بهینه سازی