ارزیابی تاثیر استفاده ماده افزودنی مایع ضد عریانشدگی بر رفتار فیزیکی و رئولوژیک قیر و بهبود عملکرد مخلوط آسفالت ماستیک در برابر رطوبت

زیانهای ناشی از رطوبت در آسفالت هزینه های هنگفتی را به سیستم حمل ونقل جادهای جهت تعمیر و نگهداری راه ها وارد میکند. عریان شدگی یکی از انواع خرابی های مخلوط آسفالتی است که به دلیل کاهش چسبندگی بین قیر و مصالح سنگی و جدا شدن آنها بروز میکند. این پدیده در شرایط استفاده از سنگدانه های اسیدی و سیلیسی که دارای بار الکتریکی سطحی منفی است شدید میشود. در این تحقیق تاثیر مایع افزودنی زایکوترم بر روی رفتار فیزیکی و رئولوژیک قیر مورد مطالعه قرار میگیرد، سپس تاثیر این مایع در بهبود عملکرد مخلوط آسفالت ماستیک درشت دانه که در آن از نسبت مقاومت مارشال به عنوان پارامتر ارزیابی مقاومت آسفالت در مقابل خرابی عریانشدگی استفاده شده است؛ مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان میدهد با افزودن زایکوترم، عملکرد دمایی بالای قیر رشد چشمگیری داشته، لیکن عملکرد دمای پایین قیر، با استفاده از آزمایش BBR افزایش داشته است؛ در نتیجه افزودن این مواد اصلاح کننده به قیر باعث بهبود رفتار قیر در دماهای بالا و ایجاد ضعف در رفتار قیر در دمای پایین میشوند، همچنین نسبت مقاومت مارشال با افزایش درصد مایع ضد عریان شدگی افزایش مییابد.

Keywords:

مخلوط آسفالت ماستیک , قیر عملکردی , رئومتر برشی , عریان شدگی