نگار سلطانی طالقانی منفرد - کارشناس ارشد مهندسی عمران-سازه های هیدرولیکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

فرسایش بستر و حمل مواد جدا شده از آن بوسیله جریان آبشستگی نامیده می شود . آبشستگی موضعی که نوع خاصی از آبشستگی است یکی از دلایل عدم پایداری پل ها و در نهایت شکست آنها محسوب می شود .به همین دلیل ارائه روش هایی برای کنترل و کاهش این پدیده حائز اهمیت می باشد. در این تحقیق به بررسی آبشستگی پایه ی پل دایره ای شکل بصورت جفت پایه موازی و مورب در صفحه موازی جریان پرداخته شده است و به تاثیر روشهای کنترلی صفحه برمیزان عمق حفره آبشستگی و حداکثر رسوبات انباشته شده و همچنین اثرات متقابل آنها از طریق کار آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است.در این تحقیق آزمایشگاهی، پارامتر های موثر بر آبشستگی شناسایی شد و سپس به مقایسه الگوی جریان، شکل پرروفیل طولی بستر ،حفره آبشستگی ونیز پشته رسوبی در اطراف زوج پایه های مورب و زوج پایه های قائم از جنس تفلون با ارتفاع 50 سانتی متر به همراه صفحات مستغرق کینگ از جنس پلگسی گلاس و شکاف 0,4 D در فلوم آزمایشگاه هیدرولیک دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب به طول 21 متر، ارتفاع 61 سانتی متر و عرض 71 سانتی متر با زمان تعادل نسبی 1 ساعت در مجاورت رسوبات با قطر متوسط 0,8 میلیمتر و انجام 84 آزمایش که 12 آزمایش آن بصورت تست اولیه وبدون هیچ گونه عامل کنترل کننده و 72 آزمایش بصورت تست اصلی اجرا شد پرداخته شده است. پایه های پل به قطر 4 و 5 سانتیمتر به منظور بررسی اثر قطر پایه در حالت قائم و در حالت مورب (مورب در صفحه موازی جریان) تحت شرایط آب زلال مورد بررسی قرار گرفته شد. سپس نتایج حاصل از آزمایشات را مورد بررسی قرار داده و با رسم پروفیل های طولی میزان تغییرات بستر و حفره آبشستگی همچنین بیشترین پشته رسوبی استخراج شد. این نتایج نشان داد افزایش قطرپایه اثر افزایش 30درصدی بر عمق آبشستگی وپشته رسوبی شکل گرفته دارد همچنین در حالت قراگیری پایه به سمت پایین دست عمق حفره و میزان آبشستگی کاهش و در حالت قرار گیری پایه به سمت بالا دست عمق آبشستگی افزایش میابد.

آبشستگی ،صفحات مستغرق،جفت پایه های موازی و مورب،شکاف، شرایط آب زلال