بررسی رابطه بین اخلاق حرف های و جو اخلاقی با سازگاری شغلی با توجه به نقش میانجی مهارت های سازمانی (مورد مطالعه کارکنان ستاد دانشگاه علوم پزشکی جیرفت)

این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین اخلاق حرف های و جو اخلاقی با سازگاری شغلی با توجه به نقش میانجی مهارت های سازمانی در ستاد دانشگاه علوم پزشکی جیرفت صورت گرفته است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی است که به صورت مقطعی در سال 1398 در بین کارمندان ستادی دانشگاه علوم پزشکی جیرفت انجام گرفته است. به تعداد ( 400 ) نفر، که از این تعداد 196 نفر بر اساس روش نمونه گیری تصادفی ساده و طبق فرمول کوکران به عنوان حجم نومنه اتخاب شدند به منظور گردآوری داده ها از چهار پرسشنامه اخلاق حرف های کادوزیر ( 2002 )، پرسشنامه جو اخلاقی ویکتور و کولن 1988، پرسشنامه سازگاری شغلی لافکوایست و دیویس ( 1991 ) و پرسشنامه مهارت سازمانی نظری و همکاران ( 2011 ) استفاده گردیده است. پرسشنامه اخلاق حرفه ای با 16 سوال و روایی و پایایی به ترتیب 0/87 و 0/83 پرسشنامه جو اخلاقی با 26 سوال و روایی و پایایی به ترتیب 0/88 و 0/85 پرسشنامه سازگاری شغلی با 36 سوال و روایی و پایایی به ترتیب 0/91 و 0/86 و پرسشنامه مهارت های سازمانی با 14 سوال و روایی و پایایی به ترتیب 0/92 و 0/98 استفاده گردیده است. تمام تجزیه و تحلیل های آماری از طریق نرم افزارهای کامپیوتری SPSS و LISREL انجام گرفته است. سطح معنی داری آزمون α=0/05 می باشد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که بین اخلاق حرف های و جو اخلاقی با سازگاری شغلی با توجه به متغیر میانجی مهارت سازمانی در ستاد دانشگاه علوم پزشکی جیرفت رابطه معنی داری وجود دارد.که با توجه به نتایج تحقیق پیشنهاداتی نیز ارائه گردید

Keywords:

اخلاق حرفه ای , جو اخلاقی , سازگاری شغلی , مهارت های سازمانی , دانشگاه علوم پزشکی