فاطمه باقری بیرگانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی کامپیوتر ، گروه مهندسی کامپیوتر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول، دزفول، اهواز
حمید براتی - استادیار مهندسی کامپیوتر،گروه مهندسی کامپیوتر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول، دزفول، اهواز

شبکه های حسگر بی سیم در سال های اخیر بسیار توسعه یافته اند و در کاربردهای بسیاری نظیر کاربردهای نظامی، امنیتی، تشخیص آتش سوزی و ... مورد استفاده قرار می گیرند. یک شبکه ی حسگر بی سیم از مجموعه ای از حسگرها با قابلیت حسگری یک محیط هدف، ارسال، دریافت و انتقال اطلاعات جمع آوری شده به ایستگاه پایه جهت پردازش تشکیل شده است. این فعالیت ها باعث مصرف مقادیر زیادی انرژی می شوند. لذا به حداقل رساندن انتقالات غیرضروری باعث به حداقل رساندن مصرف انرژی خواهد شد. از آنجا که انتظار میرود گره های حسگری با باتری های کوچک برای چند ماه یا چند سال کار کنند و این باتری ها معمولا غیر قابل شارژ هستند یا شارژ مجدد آنها دشوار است، بهینه سازی مصرف انرژی یکی از مهم ترین چالش ها در این شبکه ها می باشد. افزونگی در داده های خام می تواند در نقاط تجمیع حذف گردد و تنها اطلاعات کاربردی بازیابی و به ایستگاه اصلی ارسال شوند، به منظور حل این موارد و بهینه سازی مصرف انرژی در ارتباطات می توان از تجمیع داده ها استفاده کرد. تجمیع داده ها یک الگوریتم مهم جهت حذف افزونگی داده ها، کاهش تعدادبسته های انتقالی در شبکه، کاهش انرژی مصرفی گره ها و افزایش طول عمر شبکه های حسگر بی سیم می باشد. یک پروتکل شبکه ی حسگر باید از لحاظ مصرف انرژی بسیار کارآمد باشد در این مقاله سه پروتکل تجمیع داده انرژی کارآمد به طور خلاصه مورد ارزیابی قرار می گیرد.

شبکه ی حسگر بی سیم، تجمیع داده ، کاهش مصرف انرژی