علم آموزی در اشعار حافظ ابراهیم و احمد شوقی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 600

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

EJPS02_027

تاریخ نمایه سازی: 19 اسفند 1398

Abstract:

علم و دانش یکی از مسائلی است که در دین مبین اسلام و کتاب آسمانی قرآن بسیار بر آن تاکید شده است. از جمله آیاتی که با بیانی رسا بر این حقیقت دلالت دارد عبارت است از: کما ارسلتا فیکم رسولا منکم یتلو علیکم آیاتنازیگم وتعلم الکتاب والحکم ویعلمکم ما لم تکونوا تعلمون [1] چنانکه در میان شما رسولی از خودتان فرستادیم که آیات ما را برای شما تلاوت می کند و نفوس شما را از پلیدی جهل) پاک و منزه می گرداند و به شما تعلیم کتاب و حکمت می دهد و آنچه را نمی دانید به شما می آموزد. مسلمانان از گذشته های بسیار دور همواره پیشگامان علوم بودند و در واقع علم و دانش از میان مسلمانان به دیگر سرزمین ها و ملل وارد شد اما در دوران انحطاط این پیشگامی رو به افول نهاد، پس از گذشت دوران انحطاط، ادب معاصر با تنازع و سازگاری عوامل درونی و بیرونی، جامعه عربی جنبشی جدید به خود گرفت. نویسندگان و شعرای این دوره دوباره نهال امیدهای خفته جامعه عربی را در عرصه اندیشه و احساس بارور کردند. در این میان نام احمد شوقی با عنوان امیرالشعرا و حافظ ابراهیم شاعر نیل بر تارک این دوره می درخشد. از آنجا که بهترین راه شناخت شخصیت ها آثار بجای مانده آنهاست، به همین جهت آنچه در این مقاله می آید نگاهی است موضوعی - فارغ از اغراض ادبی - به شعر شوقی و ابراهیم؛ که طی آن دیدگاههای این دو شاعر در زمانی بحرانی نسبت به علم آموزی و دوری از جهل در جوامع اسلامی بالاخص مصر بررسی می گردد. این دو شاعر در زمینه تشویق به علم آموزی شباهت زیادی با هم دارند؛ زیرا در اشعارشان سابقه درخشان علمی مشرق زمین، مقایسه علم و جهل و ترغیب به ساختن موسسات آموزشی را برای مردم و جامعه متذکر شدند.

Authors

حسن سوری

استادیار گروه زبان و ادبیات عرب، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران