تبیین عوامل ارتقاء شخصیت کودکان در مولفه های طراحی فرهنگسرا در شهر یزد

کودکان عامل پیوند نسل های گذشته، آینده و نیز عامل انتقال سنت ها، فرهنگ ها، اعتقادات، باورها و پیشینه های هویت بخش هستند و از طرفی دیگر انسان در کودکی بهترین شرایط پذیرش برای تکامل شخصیتی، تربیتی و تمایل بیشتر به زندگی اجتماعی دارد. با توجه به پیشرفت سریع جامعه در زمینه های گوناگون و مشغله های فکری انسان ها، توجه به کودکان در محیط خانواده بسیار کمرنگ تر از گذشته شده است. پیشرفت روزافزون وسایل کامپیوتری باعث شده است انسان ها و بیشتر والدین ساعت ها وقت خود را صرف دنیای مجازی کنند و از خانه وکاشانه خود دور بمانند. همین امر باعث شده است کودکان امروز دچار مشکلات فراوانی از قبیل افسردگی، گوشه گیری و انزوا از جامعه را پیدا کنند. برای اینکه کودکان امروزی با هم سن و سالان خود در ارتباط باشند بهتر است مجموعه ای را درنظر گرفت که کودکان در آن گرد هم آیند و در این مجموعه از آموزش های خاص بهره مند شوند و نیازهای اجتماعی کودک که ممکن است در داخل خانه و خانواده فراهم نشود را در این مجموعه به کودک هدیه داد. در این مجموعه اصول انسانگرایان مانند تعدد انتخاب برای کودکان، گذشتن کودکان از کنار یکدیگر، ایجاد عناصر برانگیزاننده روح و روان کودکان، ایجاد عناصر پویا، مفصل های فضایی انسانی، فضاهای حرکتی ا نسانی و فرم های زاییده شده از دل حرکت های فضایی- انسانی به کار گرفته شده است. در این پژوهش سعی بر این است با رعایت اصول روانشناسی فرم و فضاسازی و هندسه صحیح و مصالح مناسب معماری، فضاهایی به وجود آید تا موجب شکل دهی به شخصیت و ارتقاء آن گردد. برای رسیدن به این مهم پژوهشگر با کمک روش تحقیق توصیفی تحلیلی و بر اساس منابع موجود دست به تعیین و تبیین عوامل ارتقاء شخصیت کودکان در طراحی فرهنگسرا در شهر یزد میزند.

Keywords:

روانشناسی کودک , ارتقاء شخصیت کودک , فضای شهری , فرهنگسرای کودک