سپهر طاهری - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، دانشگاه ارومیه، ایران
مرتضی خسرونیا - استادیار، دانشکده ی هنر و معماری ارومیه، ایران

تاثیر فضای معماری بر روحیه و روان انسان انکارناپذیر است. رفتار انسان در جامعه به صورت کاملا نزدیکی، بستگی به فضای معماری زندگی او دارد و انسان و فضای زندگی اش دوعنصر کاملا مرتبط و همبسته هستند که تاثیر متقابل بر یکدیگر دارند. ا نسان ها بر اساس الگوهای روانی خاصی که دارند محیط اطرافشان را شکل می دهند و سپس محیط بر روحیه ی افراد آن جامعه تاثیر می گذارد. فضاها بر اساس خصوصیات کیفی که دارند، تعیین می کنند که تاچه اندازه رفتار جامعه ی مورد استفاده ی خود را شکل دهند. مسئله ی این پژوهش چگونگی کارکرد نامحسوس فضا و تاثیری ست که بر رفتار و زندگی انسان ها می گذارد. این پژوهش قصد دارد تا با اخذ رویکردی میان دانشی، ادراک ما از تاثیر فضای اطرافمان و نگرشی که به جهان داریم را، بر اساس دیدگاه های عملی- روانشناسی بهبود بخشد و توجه معماران را به چنین رویکردهای جلب کند. تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی ارائه و داده ها بر اساس مطالعات اسنادی و کتاب خانه ی گردآوری شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که طراحی بدون درنظر گرفتن ناخودآگاهی و فرهنگ روانی خاص انسان ها، می تواند تاثیرات جدی و جبران ناپذیری وارد سازد.

فضا،روان، معماری، ادراک، رفتار