بررسی مفهوم سرزندگی مبتنی بر تصویر ذهنی گردشگران در خرده فرهنگ آذری (نمونه موردی: خیابان طبرسی مشهد)

خرده فرهنگ قومیتی آذری به عنوان نمونه ای از انواع خرده فرهنگ های درون ایران با داشتن شاخصه های فرهنگی متفاوت، ادراکات متفاوتی از محیط زندگیشان دریافت می نماید که همین ا مر سبب تفاوت در تعاریف آنان از کیفیت های شهری می شود. سرزندگی به عنوان واحدی کیفی در مقوله شهری که عوامل و شاخصه های متعددی دارد به واسطه تفاوت های فرهنگی، به گونه های متعددی ادراک می شود که از این روی پژوهش حاضر بر روی یکی از خیابان های همجوار با حرم مطهر، این مسئله را بررسی می نماید. وجود زائران و گردشگران مختلف با فرهنگ ها و خرده فرهنگ های قومیتی متفاوت در خیابان طبرسی، سبب شده تا کیفیت سرزندگی و سایر خصیصه های فضایی در آن، به گونه ای متفاوت ادراک شود و در نتیجه شهروندان تصاویر ذهنی متفاوتی را از محیط اطرافشان فهم نمایند. لذا با هدف بررسی عوامل سرزندگی در خیابان طبرسی مبتنی بر تصویر ذهنی گردشگران آذری تبار، پرسشنامه ای با سوالات بسته (در غالب طیف لیکرت) بر روی حجم نمونه 138 نفر آزمایش شد. در این راستا روش شناسی تحقیق مبتنی بر روش تحلیلی به کمک آمار استنباطی از جمله آزمون تحلیل عاملی تاییدی و آزمون فریدمن می باشد. نتیجه حاکی برآن است که عوامل و شاخص های سرزندگی موثر بر خرده فرهنگ آذری به ترتیب شامل اهمیت به نشانه ها در مسیر، تاکید بر تمایز فضاهای عمومی و خصوصی، توجه به فاصله تا امکانات و خدمات رفاهی، جذابیت و توجه به خوشایندی مسیر، اهمیت به تشخیص بخشی به نشانه ها، توجه به فرم، شکل و اندازه معابر، تاکید بر فرم های متنوع کالبدی و توجه به مسئله آسایش و راحتی در مسیرهای پیاده می باشد.

Keywords:

خرده فرهنگ آذری , سرزندگی , تصویر ذهنی , خیابان طبرسی