بررسی نقش و تاثیر پیاده راه در جهت ارتقا کیفیت زندگی شهری

رشد فزاینده جمعیت در نقاط شهری پیامدهای ناگوار اجتماعی- اقتصادی، زیست محیطی و کالبدی برای شهرها به وجود آورده است. بنابراین شهرها باید به مکان های بهتری را رای زندگی فراهم کنند. خلق فضای شهری مطلوب، مهمترین اهداف شهرسازی معاصر است. در همین راستا، پیاده راه ها با توجه به تاثیر عمیق خود در ارتقاء کیفیت زندگی شهری، اهمیت ویژه ای در میان فضاهای شهری دارند و از عناصر لازم در هویت بخشی به فضای اجتماعی و فرهنگی در شهر می باشند. حرکت پیاده طبیعی ترین، قدیمی ترین و ضروری ترین شکل جابجای انسان در محیط است. پیاده روی هنوز امکان مشاهده مکان ها، فعالیت ها و احساس شور و تحرک زندگی و کشف ارزش ها و جاذبه های نهفته در محیط است. مسیر یک پیاده راه می تواند نیازهای گوناگون شهروندان را برآورده سازد و در عین حال هویت خاص خود را دارا باشد، به شهروندان احساس آرامش و امنیت ببخشد و در واقع بستر زندگی شهری افراد باشد، توقع های آنان را برآورده سازد. هدف از این پزوهش، تجزیه و تحلیل ارتباط بین کیفیت فضای شهری در پیاده راه (سرزندگی، خوانایی، نفوذپزیری و ایمنی و تعاملات اجتماعی) می باشد. روش پژوهش توصیفی است و با اسفاده از منابع معتبر و کتابخانه ای جمع آوری شده است. نتایج حاصل از این پزوهش، نشانگر این مدعاست که مولفه های سرزندگی، خوانایی، ایمنی و ا منیت و نفوذپذیری که از مولفه های اصلی کیفیت زندگی شهری محسوب می شوند و ارتباط معناداری با سطح تعاملات اجتماعی و میزان حضور شهروندان در فضاهای شهری پیاده محور دارند.

Keywords:

پیاده راه , کیفیت زندگی شهری , تعاملات اجتماعی , فضای شهری