بررسی نوع و میزان ناهنجاریهای احتمالی در نخلهای بارده کشت بافت خرما در استان فارس

تکنیک کشت بافت گیاهی به عنوان یک روش تجاری تکثیر می توان مواد گیاهی مورد نیاز برای تحقق اهداف برنامه های توسعه، احیا و اصلاح نخلستانهای خرمای کشور تامین نماید لیکن احتمال بروز تغییرات ژنتیکی و اپی ژنتیکی در نتایج حاصله در طی این فرایند وجود دارد لذا دراین تحقیق به منظور تعیین نوع و میزان ناهنجاریهای احتمالی رویشی و زایشی درختان حاصل از کشت بافت و درختان حاصل از پاجوش ارقام برحی، پیارم و زاهدی در گروههای سنی باردهی 3 ، 6 ، 12 سال در شهرستان جهرم و قیروکارزین به مدت یکسال مورد مقایسه قرارگرفتند. کلیه عملیات به زراعی و به نژادی بصورت یکسان برای کلیه تیمارها انجام گرفت. نتایج نشان داد که در ارقام پیارم، برحی و زاهدی حاصل از کشت بافت باسن باردهی سه سال به ترتیب 35 ، 41 و 19 درصد و درختان حاصل از پاجوش در رقم پیارم 40 درصد و در رقم زاهدی 96 درصد میوه بهدست آمد.