تاثیر سرمایه فکری در ارتقاء زنجیره ارزش

در دنیای امروزه سرمایه فکری و دارایی های نامشهود عوامل اصلی سودآوری و موقعیت شرکت ها می باشد، عملکرد سازمانها را نمی توان صرفا بر اساس معیارهای مالی مورد ارزیابی و قضاوت قرارداد، به این دلیل که پژوهش ها نشان دادند ارزش بازار شرکت ها را عمدتا دارایی های غیرمالی که به آنها دارایی های نامشهود یا سرمایه فکری اطلاق می شود، تعیین می کند. یکی از مشکلات اساسی سیستم های سنتی حسابداری عدم کفایت و ناتوانی آنها در اندازه گیری و لحاظ نمودن ارزش سرمایه های فکری در صورت های مالی شرکت می باشد. سرمایه فکری (دانشی 1) یک مدل جدید کامل را برای مشاهده ارزش واقعی سازمان فراهم می آورد و بااستفاده از آن می توان ارزش آتی شرکت ها را نیز محاسبه کرد. مدل زنجیره ارزش مایکل پورتر ابزار مناسبی بود که در سال 1985 پورتر برای ارزیابی و تعیین حوزه های کسب و کار معرفی شد. زنجیره ارزش مجموعه ای از عملیات هایی است که در یک صنعت بصورت زنجیر گونه انجام می پذیرد تا به خلق ارزش منجر شود. محصولات از میان حلقه های این زنجیر عبور می کند و در هر حلقه ارزشی به محصول نهایی افزوده می گردد. بنابراین شرکتی که بتواند در شناسایی و تحلیل فعالیت های ارزش زای تولیدی بدرستی عمل کند و آن را مدیریت کند، در این صورت می تواند میزان تاثیر هر فعالیت در فازهای تولید را محاسبه و جهت حذف یا توسعه فعالیتی خاص با آگاهی کامل از وضعیت موجود و نتیجه آتی اقدام نمود.

Keywords:

سرمایه فکری , زنجیره ارزش , زنجیره ارزش مایکل پورتر , سرمایه ساختاری , سرمایه انسانی , سرمایه رابطه ای