هادی بیاتی - دکتری ژئوتکنیک، دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمدحسین باقری پور - استاد گروه مهندسی عمران، دانشگاه شهید باهنر کرمان
رضا انصاری - دانشجوی دکتری مدیریت ساخت، دانشگاه ماسی آکلند، نیوزلند
James Rotimi - استاد گروه محیط - زیست، دانشگاه ماسی آکلند، نیوزلند

دلیل اصلی آسیب های وارده به سازه های ساخته شده بر روی ماسه های سست اشباع که در معرض بارهای دینامیکیقرار می گیرند، وقوع پدیده روانگرایی و ایجاد نشست و گسیختگی های ناشی از آن می باشد. روانگرایی در زمان زلزلهمی تواند صدمات جدی به سازه ها و تاسیسات موجود وارد نماید بنابراین شناخت هر چه بهتر این پدیده و عواملتاثیرگذار بر آن اهمیت بسیاری خواهد داشت. در این مطالعه با بکارگیری دستگاه میزلرزه، تاثیر تراکم نسبی خاک برپتانسیل روانگرایی و نشست سطحی و تغییر شکلهای ماسه اشباع مورد بررسی قرار گرفته است . نتایج بدست آمده نشانمی دهند که در ماسه با تراکم نسبی کم روانگرایی رخ می دهد ولی با زیاد شدن تراکم نسبی ماسه احتمال وقوعروانگرایی بطور کامل از بین می رود. بعلاوه با افزایش تراکم نسبی ماسه مقادیر نشست سطحی خاک و تغییر شکل هایحاصله بصورت چشمگیری کاهش می یابند که تغییر شکلهای بوجود آمده در حین لرزش، در راستای قائم بیشتر ازراستای افقی می باشد. همچنین مطالعه حاضر بکارگیری روش هایی مانند تراکم دینامیکی را در کاهش پتانسیل روانگراییو تغییر شکل های ناشی از آن تایید می کند.

روانگرایی، فشار آب حفره ای، نشست، تراکم نسبی، میزلرزه