سیدباقر شفیعی دارابی - کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
عبدالمجید نورتقانی - استادیار گروه معماری، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران

مبانی نظری تحقیق در فرهنگ لغت، رضایتمندی را برآورده کردن یا مایه خشنودی و ارضاشدن معنا کرده است. مطالعاتمربوط به میزان رضایت از محل زندگی افراد نشان میدهد درک میزان رضایت هر شخص و در شرایط مختلف شخصی،اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و فیزیکی متفاوت است. مفهوم رضایتمندی بر پایه دامنه گستردهای از انتظارات و تمایلات درتجربه واقعی از زندگی اشاره دارد. رضایتمندی از محیط مسکونی، در واقع چگونگی ارزیابی مردم از محیط زندگیشان است وعوامل متعددی در افزایش یا کاهش آن تاثیرگذارند. مساکن روستایی در ایران با توجه به شرای آب و هوایی حاکم بر آن، دارایهویت منحصربه فرد و کالبدی ویژهای است. چند کارکردی بودن و پاسخگویی به نیازهای مختلف انسانی (اقتصادی تولیدی،اجتماعی و ....) در ساخت مساکن روستایی درگذشته بسیار موردتوجه بوده است. افزایش جمعیت، دگرگونی در روش، نقل وانتقال انسان، کالاها و بسیاری از امور دیگر منجر به تغییر کاربری و کالبدی روستاها شده است. در این بین تغییر کاربریمسکن، کم و کیف آن، وجود خدمات و تسهیلات مسئله ای اساسی برای روستاییان و مسئولان آن گردیده است. بنابراین درحال حاضر مسئله مسکن و تغییرات در آن، یک امر جهانی است و جوامع و کشورهای مختلف نیز با آن مواجهه هستند. به نظرمیرسد با بررسی پژوهش های انجام شده در خصوص رضایتمندی ساکنان و جمع بندی آنها می توان به چارچوبی مدون والگویی جامع برای تبیین عوامل موثر بر این کیفیت دست یافت . از این رو در این مقاله به بررسی مطالعات انجام شده درزمینه ی رضایتمندی ساکنان از مسکن روستایی پرداخته شده است.

مسکن روستایی، رضایتمندی، مسکن بومی، ترجیحات، تطبیق پذیری