بررسی مولفه های طراحی در طرح تغییر کاربری و عملکرد ساختمان فرهنگی آموزشی به دانشکده معماری

در شهرهای مدرن امروز، بسیاری از بناهای قدیمی و یا ساختمان های متروکه و رهاشده، زمینه ای ارزشمند شهری را اشغال کرده بدونآنکه خدمات قابل توجهی را فراهم نمایند. در گذشته اغلب آنها تخریب شده و ساختمان های جدید جایگزین آنها می شدند اما امروزه و براساس احساسات مدرنیستی و یا عواطف نوستالژیک و یا دل نگرانی های قابل تقدیر از منظر میراث معماری و فرهنگی، تقریبا تمامی آنهامنجر به نوسازی و بهسازی ساختمانی میشوند. به عبارت دیگر این بناها می توانند با ارائه کاربری جدید و موردنیاز دنیای امروز خود را ازتیغ بولدوزرها نجات دهند.با اینحال این فرآیند در زمینه زیبایی شناختی و از این منظر مورد چالش قرار گرفته است، به خصوص هنگامی که سلیقه های عامیانه،زودگذر و یا نامناسب در کاربری جدید پس از مدتی فقدان تناسب بین عملکرد و فرم را بروز می دهد. به هرحال از نظر کارآیی و سودآوریاقتصادی در هزینه ها، همیشه وسوسه میشویم که به هر طریقی و از هر روشی ساختمان قدیمی و تاریخی را محافظت و به عبارتی کارآمدکنیم، درصورتی که میدانیم تحقیقا و عملا هیچ اقدامی درخصوص پیامدهای زیبایی شناختی و یا بازآفرینی هنری آن انجام نمی شود. ایننوشتار هر دو جنبه پیامدهای منفی و مثبت این جایگزینی عملکردی و شکلی را در این تغییر کاربری جستجو می کند و با اجتناب ازعواقب منفی و تاکید بر عوامل مثبت نشان خواهد داد که لازم است اطمینان حاصل کنیم که فرم و شکل قدیم با کاربری و عملکرد جدیدتا جایی که ممکن است باید متناسب بوده و تطابق داشته باشد.

Keywords:

دانشکده , تغییر کاربری , تغییر عملکرد , مولفه های طراحی