تحلیل توزیع فضایی خدمات آموزشی در سطح شهر اراک

عدالت فضایی توزیع خدمات یکی از شاخص های اصلی توسعه پایدار می باشد. مفهوم عدالت فضایی به معنیتوزیع عادلانه خدمات امکانات شهری و برخورداری یکسان در فرصت های دستیابی به این خدمات برای رسیدنبه جامعه پایدار میباشد دستیابی به این شاخص نقش اساسی در افزایش عدالت اجتماعی می کنند بنابراین ازمهمترین اهداف مدیریت شهری توزیع عادلانه و متعادل خدمات شهری در بین خدمات مختلف شهری کاربریآموزشی از اهمیت بالایی برخوردار است چراکه آموزش برای توسعه به مثابه سیمان برای ساختمان است.دستیابی به فرصت های برابر آموزشی از اصول حقوق شهروندی است. شهر اراک در زمره شهرهایی است که درآن توزیع فضایی خدمات شهری از جمله خدمات آموزشی به طور مناسب و مکفی صورت نگرفته است. بر ایناساس این مقاله با هدف تحلیل توزیع فضایی مراکز آموزشی در مناطق شهر اراک و در چارچوب روش تحقیقتوصیفی- تحلیلی به سنجش درجه توزیع متعادل با استفاده از ضرایب آنتروپی و جینی و نیز تعیین الگوی پراکنش مراکز آموزشی از ضرایب موران، G عمومی و تحلیل نزدیکترین همسایگی بر اساس تکنیک های مربوطبه خود همبستگی فضایی پرداخته است. داده های مورد نیاز نیز به روش کتابخانه ای و با مراجعه به منابع وسازمان های مربوطه گردآوری شد که داده ها شامل جمعیت و مساحت مناطق 5 گانه شهر اراک و اطلاعاتمربوط به آنها است. نتایج نشان داد: در توزیع مراکز آموزشی شهراراک نابرابری زیادی وجود دارد.از بین مناطقمختلف شهر مناطق جنوبغربی شهر وضعیت ناعادلانه تری از نظر دسترسی به مراکز آموزشی دارد.در بین مراکزآموزشی ،مهدکودک ها ناعادلانه ترین توزیع و دبیرستان و آموزش عالی توزیع عادلانه تری دارند. الگوی توزیعآنها از نوع تصادفی به سمت الگوی پراکنده با تمرکز بالا (نقطه داغ) برای مهدکودک ها و دبیرستان ها است کهبیانگر این است که فضاهای با دسترسی بالا در مجاور یکدیگر متمرکز شده اند، در حالی که فضاهای با دسترسیپایین چندان پیوستگی ندارند.

Keywords:

توزیع فضایی , خدمات آموزشی , عدالت اجتماعی , شهر اراک