فاطمه بنایی - گروه تخصصی شهرسازی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
حسین ذبیحی - گروه تخصصی شهرسازی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

برندسازی یکی از رویکرد های نوین و جدیدی است که در عرصه طراحی شهری موجب تغییر در ساختار و هنجارهایکیفی یک فضا و مکان می شود. به موجب این تغییرات فعالیت ها و کالبد فضا ارتقا یافته وبه گونه ای که بتواند عاملجذب و توجه شود تغییر می کند . این رویکرد در افزایش میزان حضور پذیری و رضایتمندی از فضاهای شهری تاثیرمثبت و قابل توجه ای را گذارده است . در این پژوهش پس از بررسی مفاهیم برند و برند سازی و ارزیابی مفهومبرندسازی شهری به تحلیل و ارزیابی تجارب جهانی کشور های مختلف می پردازد و با استفاده از مفاهیم مطرح شده دربخش مبانی نظری و استفاده از تجارب و شاخص های پژوهش های جهانی اقدام به تدوین جدول شاخص ها و معیار هایطراحی پرداخته و در طول انجام پژوهش بر اساس این شاخص ها شناخت ، تحلیل و همچنین طراحی صورت پذیرفتهاست. برای پیش برد پژوهش پرسشنامه ای حول محوریت شاخص های پژوهش توسط کاربران فضا جمع آوری شده ودر آزمون T مورد سنجش قرار گرفته است . پس از ارزیابی های صورت گرفته اهداف و راهبردهایی جهت بهبود فضا جهت توسعه برندسازی شهری ارائه شده است. در انتهای پژوهش جمع بندی و نتیجه گیری نهایی ارائه شده. به طورکلی میتوان اینگونه بیان کرد که با توجه به پتانسیل های موجود در منطقه 12 می توان بخش های مختلفی از اینمحدوده را به عنوان یک برند مختلف و متنوع قرار داد و با ارائه راهبرد های تاثیر گذار در هر محیط این منطقه را بهعنوان یک برند تاریخی و فرهنگی در تهران معرفی نمود.

بازطراحی، برندسازی، منطقه 12 شهر تهران، فضای شهری