امیر نجاتیان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست دانشگاه صنعتی شریف
اعظم ایرجی زاد - استاد تمام گروه فیزیک دانشگاه صنعتی شریف
مسعود تجریشی - استاد تمام گروه آب و محیط زیست دانشگاه صنعتی شریف
ملیحه دولابی - پست دکتری نانو دانشگاه صنعتی شریف

تبخیر سطحی و کاهش سطح آزاد آب یکی از مشکلاتی می باشد که دریاچه های بسته مانند دریاچه چیتگر با آن روبرو می باشند. برای حل این مشکل مطالعات گسترده ای انجام گرفته و روش های مختلفی ابداع گردیده است. از جمله میتوان پوشش های فیزیکی شناور و پوشش های نانومتری یا تک لایه های خود چینشی مرکب از مولکول های بلند را نام برد که برای کاهش تبخیر سطحی در مخازن و منابع آبی استفاده می گردند. در مطالعه پیش رو به بررسی تاثیر ترکیبی از تک لایه های استئاریلالکل و ستیل الکل به همراه مواد کمکی روغن هوهوبا، استئاریک اسید و کلسیم هیدروکسید بر روی میزان تبخیر از سطح آب دریاچه چیتگر پرداخته و در انتها نتیجه گرفته شد که استفاده از نسبت 1:3 استئاریل الکل و ستیل الکل منجر به کاهش تبخیر به میزان 50 % در طول عمر حدود 2ونیم روز خود می شود که این ترکیب نسبت به بقیه پوشش ها از این نوع عملکرد بهتری دارد.

تک لایه مولکولی، تبخیر، دریاچه چیتگر، استئاریل الکل، ستیل الکل