اثرات افزایش غلظت گاز دی اکسیدکربن بر ذخیره کل آب ایران با استفاده از سنجش از دور

در سال های اخیر پدیده تغییر اقلیم و خشکسالی به یک معضل جهانی در مناطق خشک و نیمه خشک جهان تبدیل شده است . در تحقیق حاضر به بررسی تغییرات ماهانه ی دیاکسیدکربن جو و تغییرات ماهانه ذخیره کل آب در بازه زمانی 2015-2003 در ایران پرداخته شد. . از داده های ترکیب شده با الگوریتم Obsm4MIPs ماهواره GOSAT و سنجنده SCIAMACHY برای به دست آوردن روند تغییرات غلظت گاز دی اکسیدکربن و داده های ماهواره GRACE برای تغییرات ذخیره کل آب در بازه زمانی 2003 تا 2015 استفاده شد. نتایج همبستگی کانونی رابطه قوی را بین غلظت دی اکسیدکربن با تغییرات ذخیره کل آب می دهد. به منظور مدل سازی رابطه بین تغییرات ذخیره کل آب با دی اکسیدکربن، میزان تخلیه و مصرف آب های زیرزمینی از مدل رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج حاصل از مدل رگرسیون بین تغییرات ذخیره کل آب با دی اکسیدکربن، میزان مصرف و میزان تخلیه آب زیرزمینی نشان دهنده این است که دی اکسیدکربن با R2 =0/91 بیشترین رابطه را با تغییرات ذخیره کل آب در مدل دارد. قابل ذکر است که شناسایی این روابط در مقیاس کلان ملموس بوده و در مقیاس محلی شیوه های مدیریتی در تغییرات منابع آب به ویژه آب های زیرزمینی تاثیرگذارتر می باشد

Keywords:

رگرسیون گام به گام , تغییراقلیم , همبستگی کانونی.