بهسازی خاک های رسی واگرا(مطالعه موردی جاده شهداد – نهبندان)

یکی از مسائل مهم در مهندسی ژئوتکنیک و در زمینه روسازی راه بهسازی خاک میباشد. خاکهای رسی واگرا به علت مشخصات فنی نامطلوب از ویژگی های لازم جهت استفاده در بستر راه برخوردار نمی باشند. خاکهای رسی واگرا درمقابل جریانهای آب به صورت کلوئیدی درآمده و به راحتی شسته و فرسایش مییابند. استفاده از خاکهای واگرا در پروژه های مهندسی باعث ایجاد مشکلاتی مانند: از بین رفتن سازه های هیدرولیکی، سدهای خاکی، کانالهای آبرسانی، تخریب جاده ها و تخریب پی سازه شده است. با توجه به وجود خاکهای واگرا در مناطق زیادی از ایران و جهان مشاهده اینگونه خاکها در پروژه ها دور از انتظار نیست. اصلاح خصوصیات خاک و تثبیت آن معمولا با افزودن مواد شیمیایی صورت میگیرد. در مورد خاکهای واگرا از روشهای مختلفی استفاده میشود ولی استفاده از مواد شیمیایی کاربرد بسیاری دارد. در این پژوهش با انجام آزمایش های واگرایی مانند پین هول، کرامب، هیدرومتری دوگانه و تستهای شیمیایی به بررسی میزان واگرایی خاک اطراف جاده شهداد - نهبندان و نیز اصلاح واگرایی نمونه های خاک واگرا در اثر افزودن سه ماده آهک، سیمان و آلومینیوم سولفات پرداخته شده است. بر اثر افزودن 7% سیمان یا 5% آهک و یا 3% آلومینیوم سولفات واگرایی خاک کاملا اصلاح شده است.

Keywords:

بهسازی خاک , خاک رسی واگرا , پین هول , هیدرومتری دوگانه , کرامب.