بررسی اثر بهسازی(چهارخطه کردن) بر شدت ومیزان تصادفات مطالعه موردی محورهراز

خسارات ، تلفات وپیامدهای ناشی ازتصادفات همواره به عنوان یکی از دغدغه های اصلی کارشناسان ومهندسان ایمنی راه ها خصوصادر محورهای برون شهری بوده و این مسئله زمینه اقدامات زیادی در جهت ارتقاء ایمنی راه ها را سبب شده است. درراستای کاهش احتمال وقوع تصادفات وافزایش سطح ایمنی راه ها اقدامات اصلاحی در مقاطعی که تصادفات رخ میدهد امری اجتناب ناپذیراست که باتوجه به محدودیت منابع و امکانات شناسایی واولویت بندی مقاطع حادثه خیزجهت تخصیص بهینه منابع برای انجام اقدامات اصلاحی لازم میباشد.بهمین منظوردراین پژوهش دریکی از محورهای مهم کشوردریک طول مشخص ازمسیر شامل مقاطع چهارخطه (بهسازی شده) و دوخطه(بهسازی نشده)بامراجعه به فرمهای کام پلیس راه و بررسی وتجزیه وتحلیل ترکیب تصادفات درمقاطع مذکور دردوره های زمانی قبل وبعدازاقدامات اصلاحی نشان داده شد سطح ایمنی درمقاطع بهسازی شده نسبت به قبل ازآن به وضعیت بهتری ارتقاء یافته است.همچنین نتایج حاصل از اولویت بندی نشان داده که مقاطع دوخطه (بهسازی نشده) ازلحاظ معیارهای اولویت بندی دروضعیت بحرانی قرارگرفته اند.

Keywords:

نقاط حادثه خیز , اولویت بندی , فراوانی تصادف , نرخ تصادف , شدت تصادف.