سالار مسیب زاده - مدرس مدعو، کارشناس ارشد مهندسی معماری، گروه معماری، آموزشکده فنی شهید چمران اهر
محمد جوادزاده - دانشجوی کارشناسی،گرایش علمی کاربردی معماری، آموزشکده فنی شهید چمران اهر
هادی لطفی - دانشجوی کارشناسی،گرایش علمی کاربردی معماری، آموزشکده فنی شهید چمران اهر
محمد نورسی - دانشجوی کارشناسی،گرایش علمی کاربردی معماری، آموزشکده فنی شهید چمران اهر

بنیانگذاران آموزش معماری در ایران، باستانشناسان فرانسوی و فارغ التحصیلان رشته معماری از مدرسه عالی هنرهای زیبای فرانسه بودند و آموزشها نیز براساس روش تدریس معماری در فرانسه پایه گذاری گشته است؛ از این رو نسل اول معماران معاصر ایران ، شدا۰ی تحت تاثیر اندیشه های معماری غرب بودند. از مهمترین دغدغه های آنان، تلفیق مفاهیم معماری ایرانی و معماری مدرن غرب و ارائه یک محصول نو بود؛ به همین خاطر در بناهای این دوره ردپای اندیشه های غربی به وضوح قابل رویت می باشد. هوشنگ سیحون یکی از معماران معاصر ایران که به پدر معماری مقابر شهرت دارد توانسته است در نهایت ظرافت و زیبایی، این تلفیق را در آثار خود متجلی سازد. مقاله حاضر، به روش مقایسه ای، آرامگاه ابوعلی سینا در همدان را با مقبره خیام در نیشابور که توسط سیحون، و به فاصله یک ده ه از هم طراحی شدهاند، مورد مقایسه قرار داد. این قیاس در قالب نحوه شکل گیری فرم،اندیشه های نهفته در طراحی، شاخصهای عملکردی، فناوری ساخت و موارد دیگری صورت پذیرفت، نتایج بررسی ها نشان داد نگرش سیحون به طراحی در این بازه زمانی، دچار تحولات قابل ملاحظه ای شده است، او از فرمهای اقتباسی به فرمهای کاملا نو روی آورده است، رد پای اندیشه های غربی در مقبره خیام نسبت به آرامگاه ابن سینا کمرنگ شده و توجه وی به هندسه معماری ایرانی در قالبی جدید افزایش یافته است.

هوشنگ سیحون، معماری ایرانی، معماری مدرن، بروتالیسم