محمد ایرانمنش - استادیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری صبا، دانشگاه شهید باهنر کرمان،
پونه رجب زاده - کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشکده هنر و معماری صبا، دانشگاه شهید باهنر کرمان،

محیط زندگی انسان از روابط متنوعی تشکیل شده است، که این روابط نه تنها بین افراد با یکدیگر، بلکه بین افراد و محیط نیز رخ میدهد و نمیتوان انسان را به عنوان یک شخص جدای از محیط اطرافش مورد بررسی قرار داد. محرک-های محیطی، دائما حواس انسان را تحت تاثیر خود قرار میدهند و به مرور زمانی احساساتی درون شخص نسبت به آن محیط شکل میگیرد. بدین صورت، محیط به صورت مکان معنا پیدا میکند. گذشت زمان، میزان ماندگاری احساسات نسبت به مکان را مشخص میکند؛ و بدین صورت تجارب زیسته در مکانهای گوناگون در حافظه افراد جای میگیرند. مکانها همواره آکنده از خاطراتی هستند، که در ذهن مخاطبین خود میمانند.به دلیل گسستگی فرهنگی که با ظهور مدرنیته در دوره کنونی تاریخ رخ داده است، این نیاز حس میشود که با توجه بر خاطره که از جنس زمان است، مقوله مکان بررسی شود، تا بلکه برای یافتن تداوم و پیوستگیهای فرهنگی و تاریخی نقطه آغازی باشد. از آنجا که معماری بخشی از فرهنگ یک ملت است، این موضوع میتواند سرنخی برای طراحان معماری باشد تا با نگاه عملیاتی به آن، در این مسیر تداوم بکوشند.

خاطره، مکان، ، پیوند مکان و خاطره، حافظه ی مکان، هویت.