ارزیابی فنی و اقتصادی روش های آب بندی ایستگاه های مترو اهواز

بروز مشکلات ترافیکی، بارزترین تاثیر بصری تعدد دستگاه های حمل و نقل و به تبع آن افزایش رو به رشد ترافیک موثر از آن در فضاهای محدود موجود شهری است. وجود سرویسهای حمل و نقل عمومی تا حد زیادی در کاهش حجم ترافیک موثر واقع شده است با این حال فضاهای محدود شهری با کاهش قابل ملاحظه سرعت تردد این دستگاه ها، مانع بزرگی در برابر بازدهی مطلوب این نوع از وسایل نقلیه میباشد. بر این اساس تولید و استفاده از دستگاه های حمل و نقل عمومی زیر زمینی، با سرعت قابل ملاحظه ای در کلانشهرهایی همچون شهرستان اهواز مورد توجه قرار گرفت. در این میان یکی از مهمترین پارامترهای مورد توجه مهندسین در سازهای مربوط به حمل و نقل زیرزمینی خصوصا0 در شهرستان اهواز با ویژگی های خاص جغرافیایی، نوع خاک و سطح آب زیر زمینی بالا، نحوه ی محافظت و جلوگیری از نفوذ آب به این سازه ها میباشد. بنابراین انتخاب بهترین روش آب بندی سازه های مذکور با توجه به اهمیت آن نیازمند توجه بسیار ویژه ای است. در پژوهش حاضر پس از بررسی چندین روش قابل استفاده برای آب بندی متروها، به ارزیابی و اولویت بندی سه روش عمده ی استفاده از بتن توانمند، روش پلی یورتان و روش مواد افزودنی ترکیبی، با قابلیت کارایی در ایستگاه متروی در حال ساخت شهرستان اهواز پرداخته شد. اولویت بندی روشها با توزیع پرسشنامه و تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی (AHP)1 صورت گرفته و در نهایت روش استفاده از مواد افزودنی ترکیبی به عنوان مناسب ترین روش مورد بررسی شناخته شده است.

Keywords:

روش های آب بندی , آب بندی ایستگاه مترو , تحلیل سلسله مراتبی , روش بتن توانمند , پلی یورتان