محسن یوسفی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران،

در بهسازی و نوسازی شهرها، بافت های تاریخی و دارای ارزش، به عنوان عوامل نمایانگر هویت و فرهنگ شهری مورد تاکید قرار میگیرند. بهسازی و نوسازی بافتهای تاریخی، بدون توجه و نگرشی همه جانبه در ساماندهی فضایی و بدون هماهنگی با عناصر پیرامون، پایدار نخواهد شد. بنابراین در بهسازی و نوسازی میبایست به گونه ای عمل شود که در راستای شرایط محیط طبیعی و انسانی باشد به طوریکه در نهایت این بافتها هویت خود را از دست ندهند. هدف مقاله حاضر بررسی هویت شهری در بهسازی و نوسازی گذر منصوریه شهر شیراز میباشد که بهنوبه خود از مناطق و گذرهای تاریخی و با ارزش شهر شیراز محسوب میگردد. روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش به صورت اسنادی، کتابخانه ای و مشاهدات میدانی است و با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی سوآت ) SWOT (، روشهایی را جهت دخالت موثر در بهسازی و نوسازی و حفظ بافت تاریخی گذر منصوریه به عنوان هویتی ماندگار ارائه داده است.

هویت شهری، بهسازی و نوسازی، بافت تاریخی، گذر منصوریه.