بررسی اصول پایداری اکولوژیک در معماری بومی خانه های روستای بوژان

بحران انرژی در دهه های اخیر و در ادامه آن، مشکلات زیست محیطی بر بسیاری از فعالیتهای انسانی، سایه افکنده وباعث شده است که مباحث توسعه پایدار و معماری پایدار یکی از مهمترین مسائل عصر حاضر شود. بر این اساس مسئله پیشروی یافتن اصول طراحی است که بتواند ما را برای رسیدن به یک معماری پایدار هدایت کند و از آنجا که این اصول طراحی یکسری اصول جهانی و از پیش تعیین شده ای نیستند، بلکه اصولی هستند که با توجه به زمینه شکل می گیرند و چون معماری بومی توانسته است به خوبی به مسائل زمینه پاسخگو باشد. هدف این تحقیق جستجوی اصولی است بر گرفته از معماری بومی و منطبق با شرایط محیطی، تا بتواند با شناخت معماری بومی منطقه به اصول طراحی اکولوژیکی آن منطقه دست یافت، و چون وجود یک ساختگاه با معماری بومی با ارزش میتواند راهگشایی برای دستیابی به اصول پایداری اکولوژیکی باشد. در این پژوهش با بررسی میدانی بناهای بومی روستای گردشگری بوژان واقع در شهرستان نیشابور که دارای معماری غنی بر گرفته از اقلیم، طبیعت و مردم منطقه است. به بررسی اصول اکولوژیکی مورد استفاده در این خانه ها پرداخته شد و مشاهده گردید. به دلیل قرارگیری روستای بوژان در اقلیم سرد و خشک توجه به مسائل گرمایش ایستا در این خانهها در اولویت بیشتری قرارگرفته است، از این روی کشیدگی خانهها به صورت شرقی غربی و رو به جنوب به منظور بهره برداری حداکثر از تابش خورشید، استفاده از دیوارهای قطور، وجود ایوان های کوتاه برای کاهش تابش نور خورشید در تابستان و حداکثر تابش خورشید در داخل بنا در زمستان و... از مواردی بودند که در معماری بومی این منطقه رعایت شده است.براساس چارچوب ذکر شده مطالعات انجام گرفت و با توجه به اهداف بناها تحلیل شده است و در نتیجه اصول پایداری اکولوژیکی بر مبانی معمار بومی ساختگاه استخراج شد.

Keywords:

اصول پایداری , پایداری اکولوژیک , معماری بومی , روستای بوژان