تاثیر عامل قابلیت پیش بینی ضرر حوادث طبیعی بر تبیین ضمان شهرداری در برنامه ریزی شهری

اصل جبران خسارت وارده از موضوعات مهمی است که در حقوق همیشه بر آن تاکید شده است. در این میان عامل قوه قاهره، در جایی که خسارت وارده ناشی از حوادث قهریه باشد، به علت غیر قابل پیش بینی بودن مانع مجرای این اصل است . در برخی شرایط، حتی با وجود قوه قاهره، مسئولیت به جبران خسارت برای شخص وجود دارد. چنانچه شخصی به موجب قانون یا قرارداد تعهداتی داشته باشد که بدان عمل ننماید و نهایتا خسارت وارده ناشی از اثر مستقیم قوه قاهره باشد، نمی توان آن شخص را به طرز مطلق، مبری از مسئولیت مدنی دانست. شهرداری از جمله اشخاصی (حقوقی) است که در این مفهوم و در راستای اجرای موثر و صحیح مدیریت شهری، مطابق قوانین تعهداتی بر عهده دارد که در صورت بروز خسارت مستقیم ناشی از حوادث قهری واجد مسولیت است. در پژوهش حاضر به روش تحلیلی، سعی در تبیین این مسئولیت، در قواعد باب تسبیب قانون مدنی بوده و به منظور تمرکز بر مسئولیت مدنی اشخاص حقوقی در حوادث غیر مترقبه است.

Keywords:

مسئولیت مدنی , شهرداری , حوادث غیر مترقبه , جبران خسارت.