شیرین ایزدپناه - کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه تهران، پردیس هنرهای زیبا، دانشکده شهرسازی

میراث صنعتی به سبب پایداری بیشتر و نزدیکی تاریخی شان به دوران معاصر، در حوزه مرمت و حفظ آثار از اهمیت به سزایی برخوردار بودهاست. توجه متاخری که توسط هنرمندان و معماران به این آثار مبذول شده، نیاز مبرم به تدوین دستورالعملی متناسب با هویت بومیایران جهت مداخله و اقدام در مورد این آثار را گوشزد میکند. در این پژوهش برای نیل به این مقصود، پس از ارائه تعاریف ملی و بینالمللی، ابتدا یک بررسی تطبیقی میان رویکردهای مرمت شهری با شیوه های مداخله در میراث صنعتی انجام میگیرد. سپس سیر تحولات شیوه تعییر کاربری این ابنیه در چند کشور پیشرو بررسی شده و پس از آن با بررسی چند نمونه موردی در ایران و جهان چند گونه از شیوه های بازآفرینی میراث صنعتی به طور موردی بررسی میشود. در نهایت پنج شیوه کلی اقدام و مداخله برای این دست آثار ارائه خواهد شد.

میراث صنعتی، بازآفرینی شهری، میراث ملموس، مرمت شهری