سنجش وضعیت تاب آوری اجتماعی در منطقه 20 شهرداری تهران

اساس پایداری یک جامعه در برابر بحران ها در میزان تاب آوری اجتماعی آن جامعه نهفته است. تاب آور بودن یک جامعه به لحاظ ابعاد و مولفه های اجتماعی است که می تواند آن جامعه را به سوی تاب آوری در سایر ابعاد رهنمون ساخته و مسیر تحقق آن را هموار کند. مقاله حاضر بر اساس هدف کاربردی و بر اساس روش، توصیفی و تحلیلی می باشد. اطلاعات مورد نیاز تحقیق با روش کتابخانه ای و داده های مورد نیاز تحقیق با روش میدانی جمع آوری شده است. داده های مورد نیاز از طریق پرسشنامه محقق ساخته که با مطالعه کتب و مقالات مختلف استخراج شده است، گردآوری شده است. روایی و پایایی پرسشنامه از طریق کارشناسان تایید شده است. جامعه مورد مطالعه منطقه 20 تهران است و فرمول کوکران حجم نمونه را 384 نفر برآورد کرده است. برای تجزیه و تحلیل داده های مورد نیاز تحقیق از SPSS استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد با توجه به میانگین پاسخ ها در شاخص های مختلف که همه بالاتر از حد وسط یعنی 3 بوده است نتایج حاکی از تاب آوری اجتماعی نسبتا0 خوب منطقه 20 میباشد و در بین شاخصها بیشترین میانگین مرتبط به شاخص همبستگی اجتماعی با میزان 4,13، شاخص مشارکت با مقدار 4,07 و شاخص دلبستگی به مکان با میزان 4,04 قرار گرفته اند.

Keywords:

تاب آوری , تاب آوری شهری , تاب آوری اجتماعی , منطقه 20