آژنگ بقایی - دانش آموخته دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

پیوند فرم معماری و سازه براساس شواهد بسیار در معماری گذشته ایران به خصوص سلجوقی و تیموری و در اروپا(بویژه گوتیک ) و همچنین معماری بومی اکثر کشورهای جهان وجود داشته است. به تدریج این پیوند در پی تحولاتمعاصر می تواند دستمایه ای باشد تا این دو خویشاوند (معماری و سازه ) زیبایی و استواری جدیدی را شکوفا کنند . اینمقاله، بررسی وجوه ای ن روش را میپوید. بی تردید فضای معماری در تار و پود سیمای شهری، فضایی کیفی و مبینخصوصیات بصری است . بر اساس این روش : 1- شکل گیری فضای معماری و سازه به طور همزمان همراه با بیانیبصری است، 2- معنی شناسی و نماد پردازی به گونه ایست که فرم سازه اساس زیبایی فضای معماری است پس اینروش می تواند ساختار زیباشناسی جدیدی را ایجاد کند.پیوند بین فرم و سازه تندیس خاصی را پدید می آورد که حاصل خلاقیت در سازه، فرم و فن آوری های ویژه ای درساخت است.

سازه، فرآیند طراحی، زیبا شناسی، نماد، بیان بصری، فرم