حامد کامل نیا - استادیار و عضو هییت علمی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه فردوسی مشهد
سیدغلامرضا اسلامی - استادیار دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
پیروز حناچی - دانشیار دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران

استفاده از مشارکت کاربران در فرآیند طراحی با وجود توجه و مطالعات مختلف نتوانسته است نتایج چندانی را درعرصه کاربرد به همراه داشته باشد. یکی از دلایل اصلی ناکارآمدی استفاده از روش های مشارکتی در معماری، عدم تحلیلو ارزیابی مناسب نمونه های کاربردی رویکردهای مشارکتی در معماری است. شاخصه های احساس جمعی از نمونه هایشاخصه های سنجشی هستند که می توان با بررسی و تحلیل آن ها میزان مشارکت پذیری کاربران و تاثیر آنها را در یکفرآیند طراحی مشارکتی تا حدودی سنجید. در پروژه های مشارکتی صورت گرفته در شهر دوستار کودک- بم که استفادهاز رو ش های مشارکتی در طراحی مورد نظر بوده، نتایج حاصل از بررسی شاخصه های احساس جمعی نشان دهندههمبستگی میان این فاکتورها و میزان مشارکت کاربران در طراحی است اما با وجود این عدم استفاده از روش ها وسطوح مشارکتی مناسب برای مشارکت کنندگان، موجب شده تا عملا نتایج قابل قبولی در این بخش بوجود نیاید.

معماری جمعی، شاخصه های احساس جمعی، شهر دوستار کودک بم، مشارکت