محمدرضا پورزرگر - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

شهرهاى تاریخى ایران مجموعه اى از اجزا کوچکتر چون محله، بازار، مسجد جامع و ارگ هستند و دیگر ریز فضاهاى آن شامل:بازارهاى محلى، تکیه ، حسینیه، مناره ، میر ، آب انبار، معبر و گذر، سوق است. محله به عنوان بخشى خود کفا در شهرها واجد هویتىمستقل و به صورت واحدى ادارى، اجتماعى، فرهنگى، اقتصادى و دینى جزء اصلى تشکیل دهنده شکل شهر محسوب مى شد.باز زنده سازى بافت هاى تاریخى شهر فعالیتى است در جهت حفظ هویت اصیل محله هاى تاریخى که زمینه هایى چون سیماومنظر شهرى،کیفیت ذهنى شهروندان ،کیفیت بوم شناسى، کیفیت رفتارى، خط آسمان و معمارى پایدار را دربر مى گیرد.با توجه به سابقه تاریخى محله جوباره و قرار گیرى آن در امتداد یکى از محورهاى تاریخى شهرسازى اصفهان مورد تحلیل قرار گرفت.با مطالعه روند ریخت شناسى، گونه شناسى و فن ساخت بناهاى موجود الگویى جهت باز زنده سازى به دست آمد.

محله ، باز زنده سازى ، ریخت شناسى ، گونه شناسى ، فن ساختمان سازى