احسان دیزانی - کارشناسی ارشد مرمت و احیای بناها و بافت های تاریخی دانشگاه تهران، تهران، ایران

شهرشاهی، مهم ترین گسترش ساختاری-کالبدی در دومین پایتخت صفوى است. گسترشى که الگوى توسعه اصفهان، پایتختسوم صفوى بوده است. هدف اصلی، بازآفرینی طرح شهرشاهی بر اساس متون و اسناد تاریخی است. روش تحقیق تفسیرى-تاریخى است، طرح شهرشاهی پس از استنتاج و تحلیل از متون و اسناد تاریخی ترسیم شده است. محدوده بازآفرینى، پهنه مکانىشهرشاهى دوره صفوى است. خیابان، میدان شاه، کاخ ها و باغ هاى مربوطه، اصلی ترین عناصر شهرشاهی بوده اند که پس از تحلیلبازآفرینی شدند.خیابان به عنوان محوری طراحی شده از دوره صفوی که از مسجد جامع عتیق تا عالی قاپو امتداد داشته، استنتاج شده است. میدان شاهنیز در نزدیکی بازار و دور از کا خهای سلطنتی موقعی تیابی شده است. جهت شمالی- جنوبی، نسبت سه به یک و عمارات جهان نما درطرفین آن، از وی ژگ یهای اصلی میدان شاه بوده است. در انتها نقشه بازآفرینی شهرشاهی صفوى قزوین به صورت یک پلان شهرىارایه شده است.

بازآفرینی، قزوین، صفوى، شهرشاهی، خیابان، میدان شاه