علی اصغر کلانتر - دانشجوی دکترای مطالعات تطبیقی و تحلیلی هنر اسلامی دانشکده هنر دانشگاه شاهد تهران
حبیب اله آیت اللهی - دانشیار و عضو هییت علمی دانشکده هنر دانشگاه شاهد تهران
غلامعلی حاتم - استاد و عضو هییت علمی دانشکده هنر دانشگاه آزاد اسلامی تهران

برج های آرامگاهی، شاخص ترین آثار معماری مازندران می باشند که دوره اول شکل گیری وساخت آنها از سده یازدهم/پنجم و با حمایت حاکمان سلسله بومی آل باوند شروع شده است.دوره دوم گسترش این آثار پس از هجوم تیمور و در حمایت های خاندان مرعشی بوده است.گرچه متغیرهای طبیعی و انسانی متفاوتی بر پایداری و یا تخریب این سازه ها موثر بوده، اماشواهد تاریخی همچون گزارش های موجود در تزیینات وابسته به معماری بیانگر گرایش هایسیاسی در ساخت وساز این آثار می باشد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر جهت گیری حمایت هایسیاسی مذهبی حکومت های محلی مازندران بر ساخت و ماندگاری برج مقبره های مذهبیبوده است. سوال های پژوهش آن بوده که جهت گیری حکومت های محلی نسبت به برج مقبره های مازندران چه بوده و چه مولفه هایی بر حمایت از این آثار تاثیرگذار بوده است. برایاین، به روش توصیفی تطبیقی در بستر مطالعات کیفی به مطالعه سه نمونه با نام های اما مزادهعباس در ساری، درویش فخرالدین در بابل و شاهبالوی زاهد در چمستان نور پرداخته شده وضمن بررسی شرایط ساختاری آثار، مولفه بعد جغرافیایی از مرکزیت حکومتی به عنوان متغیرتعیین کننده بهره مندی از توجه مرکز سیاسی درنظر گرفته شده است. نمونه ها به روشغیرتصادفی هدفمند از جامعه آماری برج مقابر مازندران گزینش شده اند و داده ها به روشمیدانی با فرم، دوربین عکاسی و ابزارهای اندازه گیری گردآوری شده است. نتایج بررسی ها نشانمی دهد حکومت ها بیشتر با هدف تبلیغات مذهبی و به شکل نمادین به ساخت و حمایت از برج مقبره های مذهبی پرداخته اند و جغرافیای سیاسی (به معنای فاصله جغرافیایی اثر از مرکزحکومتی) ملاک اصلی گزینش آثار بوده است. ازاین رو باید گفت اهتمام به باورهای مذهبیبواسطه توجه به اشخاص تاثیرگذار، عامل ثانویه موثر بر جهت گیری حمایت های حکومتیبه شمار می آید.

برج های آرامگاهی، معماری مازندران، تبلیغات سیاسی، هنر شیعی