لاله آهنی - دانشجوی دکتری هنرهای اسلامی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز
آزاده یعقوب زاده - دانشجوی دکتری هنرهای اسلامی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز
حمیده حرمتی - استادیار، دکترای زبان و ادبیات فارسی، عضو هیات علمی دانشگاه هنر اسلامی تبریز، آدرس

از میان انواع ادبی داستان ها به واسطه خیال پردازی، توصیفات شاعرانه و محتوای خود همواره محرک قدرت خیال وحس زیباجویی هنرمندان بوده اند. هنرمند با مطالعه، تشخیص و ارزیابی ظرفیت هنری و قابلیت محتوایی این آثار بهاقتباس از آنان دست می یازد. در این مقاله به روش توصیفی– تحلیلی با تکیه بر حکایت شیخ صنعان عطار به بررسی وتطبیق جلوه های بصری و محتوایی آن در آثار هنری پرداخته شده است. این مقاله بر آن است تا با بررسی داستان شیخصنعان در حوزه هنر تصویری (دوره قاجار) نشان دهد که هنرمندان در اقتباس از این داستان بیش از همه به صحنهمربوط به اوج آن توجه داشته اند و فارغ از شرح آغاز و انجام داستان به مصور ساختن صحنه اصلی پرداخته اند. نتایجنشان می دهند، هنرمند با توجه به ذهن تصویرساز و با التفات به مضمون داستان و با هدف القای پیام، از صحنه مربوطبه اوج داستان بیش از همه بهره گرفته و در بازآفرینی بصری از ویژگی های تصویرسازی عصر خود بهره گرفته است.

ادبیات، شیخ صنعان، تصویرگری، آثار هنری، دوره قاجار