بررسی تاثیر مدل مراقبت پیگیر بر رفتارهای خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت

مقدمه و هدف: بیماری دیابت به عنوان یکی از علل اصلی مرگ و میر در جهان رو به افزایش است. کلید درمان دیابتآموزش و انجام رفتارهای خودمراقبتی می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر الگوی مراقبت پیگیر بر رفتارهایخودمراقبتی بیماران دیابتی انجام گرفت.مواد و روشها: مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی طی آن 80 بیمار مبتلا به دیابت مبتنی بر هدف انتخاب و به صورتتصادفی به دو گروه مداخله و کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اطلاعاتدموگرافیک و پرسشنامه رفتارهای خودمراقبتی بیماران دیابتی استفاده گردید. گروه مداخله از ابتدای تیر تا پایان مردادتحت مدل مرقبت پیگیر قرار گرفتند. در این حین برای گروه کنترل اقدام خاصی صورت نپذیرفت و مداخلات روتین رادریافت می کردند. پس از پایان مداخله پرسشنامه ها مجددا تکمیل و با استفاده از آزمون های آماری من ویتنی وویلکاسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نمره خودمراقبتی بیماران در گروه کنترل و مداخله به ترتیب 36/42 و 39/22 بود که از نظر آماری تفاوت معنی داری نشان نداد (p=0.28). بعد از مداخله نمره خودمراقبتی گروه کنترل و مداخله به ترتیب 37/95 و 55/22 بود از نظر آماری تفاوت معنی داری را نشان می داد (p=0.000).بحث و نتیجه گیری: استفاده از مدل مراقبت پیگیر می تواند به عنوان روشی موثر در جهت ارتقاء رویه های خودمراقبتیدر بیماران دیابتی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

خودمراقبتی , مدل مراقبت پیگیر , دیابت