بررسیارتباط بین نگرش معنوی_مذهبی و نگرش ناکارآمد در نوجوانان مبتلا به دیابت

مقدمه و هدف: دوران نوجوانی، یکی از بحرانیترین دوران های زندگی است و چنانچه نوجوان در این دوران با مشکلات سلامتیمانند بیماری روبرو شود میتواند برای او و خانواده به یک چالش تبدیل گردد. یکی از اجزای زندگی سالم توجه به نیازهای معنویاست از طرفی، یکی از مشکلات نوجوانان در هنگام ابتلا به بیماریهای مزمن، بروز نگرش های ناکارآمد است بنابراین پژوهش حاضربا هدف تعیین ارتباط بین نگرش معنوی و نگرش ناکارآمد در نوجوانان دیابتی بستری در بیمارستانهای علوم پزشکی شیراز انجام شد.مواد و روشها: پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی است جامعهى آمارى این پژوهش، شامل کلیه نوجوانان مبتلا به دیابت بود که درسال 1394 در بیمارستان های علوم پزشکی شیراز بستری بودند؛ تعداد واحدهای پژوهش در مجموع 92 نفر از نوجوانان دیابتی بودکه با استفاده از پرسشنامه نگرش سنج معنوی و نگرش ناکارآمد به مدت 3 ماه مورد مشاهده و تحلیل قرار گرفت. روش نمونه گیریدر دسترس بود. از آمار توصیفی و ضرایب همبستگی استفاده شد. تحلیل ها با نسخه 20 نرم افزار آماری spss انجام شد. یافته ها: از 92 نوجوان مورد مطالعه در این پژوهش، 47 نفر پسر و 45 نفر دختر بودند. میانگین سنی دختران برابر با (5/80) 16/84، میانگین سنی پسران (6/83) 15/56 بود. بیشتر افراد شرکت کننده در این پژوهش را افراد دارای مدرک راهنمایی (40 درصد) و دبیرستان (45 درصد) تشکیل دادند. نگرش معنوی واحدهای مورد پژوهش در حد متوسط و نگرش ناکارآمد در حد متوسط رو به بالا بوده و بین نگرش معنوی و نگرش ناکارآمد در نوجوانان دیابتی بستری رابطه منفی وجود داشت. بین دو جنس هیچ تفاوت معنا داری در زمینه نگرش معنوی و نگرش ناکارآمد وجود نداشت.نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد بهبود نگرش معنوی میتواند در جهت کاهش نگرش ناکارآمد و در نتیجه کاهشاسترس و اضطرابی که میتواند پیآمد نگرش ناکارامد ایجاد شود کمک کننده باشد. در واقع نگرش معنوی بر بهبود نگرش ناکارآمدنوجوانان دیابتی موثر است. بنابراین توصیه می گردد در مراکز کنترل دیابت برنامه هایی در جهت ارتقاء معنویت و نگرش معنوی اینگروه حساس در نظر گرفته شود.

Keywords:

معنویت , نگرش ناکارآمد , دیابت , نوجوان