بررسی رابطه خوش بینی و معنای زندگی در بیماران دیابتی مراجعه کننده به بخش داخلی بیمارستان امیرالمومنین علی(ع) شهر زابل در سال 1397

مقدمه و هدف: دیابت، شایع ترین بیماری متابولیک و چهارمین علت مرگ و میر در جوامع غربی می باشد. خوش بینی باعثبهبود عملکرد فیزیکی و روانی، کاهش استرس، فعال شدن دستگاه ایمنی می شود. معنای زندگی نیز موجب سلامت روان، امیدو کاهش اختلالات روانی می شود. لذا این مطالعه با هدف بررسی رابطه خوش بینی و معنای زندگی در بیماران دیابتی انجام شد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصبفی- همبستگی بود. جامعه پژوهش بیماران دیابتی مراجعه کننده به بخش داخلیبیمارستان امیرالمومنین علی (ع) بودند که به روش مبتنی بر هدف انتخاب و سه پرسشنامه شامل مشخصات جمعیت شناختی،پرسشنامه معنای زندگی و پرسشنامه جهت گیری زندگی را تکمیل نمودند و سپس داده ها وارد نرم افزار SPSS نسخه 22 شد.تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد) و آمار تحلیلی (تحلیل واریانس یکطرفه و ضریب همبستگی پیرسون ) انجام شد.یافته ها: میانگین نمره ی خوش بینی 19/46 و میانگین آن در معنای زندگی 29/78 به دست آمد که نشان دهنده این است کهخوش بینی و معنای زندگی در بین بیماران دیابتی در سطح مطلوب بوده است. بر اساس آزمون آماری همبستگی پیرسون بینخوش بینی و معنای زندگی در بیماران دیابتی رابطه معناداری وجود دارد (p=0/001)، بطوری که می توان گفت هرچه میزان خوش بینی بیشتر باشد معنای زندگی نیز بیشتر می شود. بین اطلاعات دموگرافیک با خوش بینی و معنای زندگی ارتباطی وجود نداشت.بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد افزایش خوش بینی بر میزان معنای زندگی بیماران دیابتیموثر می باشد. معنای زندگی از سوی دیگر به سازگاری با بیماری و مشکلات زندگی از طریق خوش بینی تاثیرگذار است و بهتغییر کیفیت و رضایت از زندگی افراد منجر می شود. لذا بهتر است که مراقبین سلامت ، پرستاران و پزشکان به این موارد توجهخاص داشته باشند.