عباس دشتی منش - استادیار هیدرومکانیک دریا، دانشکده مهندسی، دانشگاه خلیج فارس
محمد قلی زاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

بدنه های پروازی پله دار از مهم ترین نوآوری ها در زمینه ی هیدرودینامیک بدنه هستند و موجب کاهش سطح خیس وبهبود کارایی شناور میشوند. این شناورها می توانند دارای چندین پله باشند. امروزه، بسیاری از صنایع ساخت شناورهایتندرو نظیر مادرا به طراحی بدنه های دوپله و سه پله روی آورده اند. با این وجود، هنوز روش سادهای برای محاسبه و تحلیلاولیه ی این نوع بدنه ها وجود ندارد. بنابراین، هدف اصلی این مقاله، توسعه یک مدل ریاضی برای پیش بینی تریم و مقاومتبدنه های دوپله است. اساس مدل ریاضی ارایه شده، مشابه با مدل ساویتسکی 64 است. مدل ریاضی ارایه شده، بدنه ی پروازیدوپله را به سه بخش تقسیم نموده و با فرض خطی بودن جریان جداشده از پله ها، سطوح خیس را تشخیص می دهد. نهایتا، بااستفاده از یک حل تکراری، مقادیر تریم و مقاومت بدنه ی دوپله به دست خواهد آمد. جهت اعتبارسنجی، نتایج حاصل از مدلریاضی با داده های آزمایشگاهی مدل دوپله C2 از سری بدنه ی ساوت همپتون مقایسه شده است. مقایسه ها بیانگر قابلیت مدل ریاضی در ارزیابی مناسب کارایی بدنه های پروازی دوپله در مرحله ی طراحی مفهومی هستند.

شناور پروازی، مدل ریاضی، بدن هی دوپله، مقاومت، تریم