تحلیل و واکاوی حقوقی نظریه اقتصادی قراردادها درنظام بانکداری بدون ربا

توسعه اقتصادی هر جامعه در گرو استفاده از سرمایه های داخلی و خارجی می باشد. سرمایهگذاری های مناسب در هر جامعه بخش مهمی از وظایف دولت ها و کلیه آحاد جامعه است. در هراجتماعی دست کم دو گروه صاحب سرمایه وسرمایه گذار وجود دارند که می باید بین این دوگروه ارتباط منطقی برقرار گردد. در گروه صاحب سرمایه معمولا اشخاصی وجود دارند کهسرمایه های نقدی و غیر نقدی در اختیار داشته ولی امکان به کارگیری آنها به دلایل مختلف ازجمله کمبود سرمایه، عدم تخصص، عدم فرصت، پایین بودن ریسک پذیری، و بسیاری عواملدیگر امکان وتوانایی استفاده از سرمایه یا پساندازهای خود را در فعالیت های اقتصادی ندارند. ودر گروه سرمایه گذار، بنگاه های اقتصادی قرار دارند که دارای تخصص و امکانات لازم برای بهکارگیری سرمایه های راکد در فعالیت های اقتصادی هستند، اما ممکن است با کمبود منابع یاسرمایه برای سرمایه گذاری بلند مدت و یا کوتاه مدت مواجه باشند. شکل دهی و ایجاد این ارتباطدر بازارهای سرمایه توسط بورسها و کارگزاران و در بازارهای پولی و اعتباری توسط موسساتتامین مالی از جمله بانک ها صورت می گیرد و به علت شناخت مردم از بانکها و اعتماد و اعتباریکه آنها برای خود در دوران فعالیت کسب کرده اند، نقش کاملا پررنگ تری در این زمینه دارند.

Keywords:

بانکداری اسلامی , قرارداد , بانکداری بدون ربا , نظام بانکی , توسعه اقتصادی