مهدی اکبری - گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
دارا دستان - مرکز تحقیقات گیاهان دارویی و فرآورده های طبیعی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران- گروه فارماکوگنوزی و بیوتکنولوژی دارویی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
محمد فلاح - گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
محمد متینی - گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

مقدمه: عفونت ناشی از تریکوموناس واژینالیس یکی از عفونت های جنسی شایع در جهان بوده که گزارش موارد مقاوم به درمان آن در حالافزایش است. هدف از این تحقیق، مطالعه تاثیر باریجه بر تریکوموناس واژینالیس و شناسایی ترکیبات موجود در اسانس آن بود.مواد و روش ها: اسانس و عصاره های هگزانی، اتیل استاتی و متانولی ریشه باریجه تهیه و آزمایش تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی یاMinimum Inhibitory Concentration) MIC) و درصد مهارکنندگی رشد یا %Growth inhibitory percent) GI) بر روی دو ایزوله تریکوموناس واژینالیس کشت شده در محیط دیاموند در شرایط آزمایشگاهی و در مقایسه با مترونیدازول، انجام گرفت. هم چنین با استفاده ازکروماتوگرافی گازی کوپل شده با طیف سنج جرمی (GC-MS) ترکیبات اسانس گیاه شناسایی شد. یافته های پژوهش: بعد از 24 ساعت میزان MIC برای عصاره های هگزانی، اتیل استاتی و متاتولی 125μg/ml و برای اسانس 500μg/ml به دست آمد. همچنین میزان %GI برای انواع عصاره 50 درصد (در غلظت 62/5μg/ml) و برای اسانس 70 درصد (در غلظت 250μg/ml) تعیین گردید. میزان MIC مترونیدازول نیز برای یک ایزوله تریکوموناس واژینالیس 12/5μg/ml و برای ایزوله دیگر 6/2μg/ml به دست آمد. همچنین تجزیه اسانس باریجه نشان داد بتا- پینن (28/7 درصد)، آلفا- پینن (10/7 درصد) و بتا ایودسمول (6/5 درصد) از ترکیبات اصلی آن هستند. بحث و نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که ترکیبات موجود در اسانس و عصاره های باریجه دارای پتانسیل ضدتریکومونایی قابل توجه ای می باشند. بنا بر این ضروری است با جداسازی این ترکیبات و انجام تحقیقاتی تکمیلی در زمینه تاثیر آن ها بر انگل در شرایط برون تنی و درون تنی اطلاعات جامع تری به دست آید.

تریکوموناس واژینالیس، باریجه، عصاره، اسانس، کروماتوگرافی گازی